bloggerzadeler

 "Odaya girer girmez tüylerim ürperdi, içim karardı. Bir daha hiç mutlu olamayacakmışım gibi hissettim... Ağır,kadife, kahverengi perdeli vardı odanın... Üstünde de yine kahverengi tüller... Odadaki hemen hemen her şey kahverengiydi. Deri kaplama koltuklar, kaliteli ahşaptan yapılmış, duvarı boydan boya kaplayan büyük bir kitaplık ve yine ahşap çalışma masası vardı... Masanın kenarları da deri kaplıydı ve üzerine bir çizik bile yoktu. İmrendim... Odaya girer girmez yine koyu tonlarda bir Afgan halısına ayak basıyordunuz. Tavanda da koyu kristallerle dolu afili bir avize vardı.       Bu adamlar gerçekten zengindi. Bu işe girerken ne düşündüğümü ben de bilmiyorum... Karım hastaydı ve ameliyat parasına ihtiyacımız vardı. Gerçekten mecbur olmasam asla bu işlere bulaşmazdım.       Odaya girer girmez içimi bir korku kapladı. Amaçları da buydu zaten. Zaten bitik bir adamdım ve ama geçmiş yakamı bırakmıyordu işte... Borcumu ödemem mümkün değildi. Önce kaçtım ama kaçmak için çok yorgun ve

Kızıl Yazar: Stefan Zweig Yayın Tarihi: 1908 Tür: Kurgu Orijinal Adı: Scharlach Çeviri: M. Taylan Öztürk Sayfa Sayısı: 54 Kısa Tarihi:     Zweig, karakterlerin iç dünyasını okuyucuya sunmayı ve uzun uzun ruhsal betimlemeleri çok seven bir yazar herkesin bildiği gibi. "Kızıl" kısa bir kitap olmasına rağmen yine de hiçbir detayı atlamamış bu usta yazar. Gençlik yıllarında yazmış olduğu bir eser olsa da hayatı boyunca onu kasıp kavuran o umutsuzluğu burada da görüyoruz. "Demek Zweig hayatı boyunca çoğunlukla olumsuzlukları görmüş bir yazar..." diyesim geliyor ama kendi kendime de cevap veriyorum bir yandan "Hayır!" diye... Yorumlarda buluşalım :) Kitabın Konusu:     Yurt dışında ailesinden uzaklarda okuyan bir tıp öğrencisi okulunun ilk yılında kaldığı apartmanda Schramek adlı bir son sınıf hukuk öğrencisiyle tanışır. Koca şehirde yalnız kalan Berger çevreye uyum sağlamak zorunda kalır ama başaramaz. İçinde bulunduğu ortama göre bir genç değildir. Elinden gel

Mutluluk Nedir?           Bazen çok iyi hissedebiliriz. Her şey yolundadır ve bu sonsuza kadar böyle gidecek sanabiliriz. Sonrasında kötü herhangi bir şey olur ve hayatımız tamamen değişir. Her şeyin sonsuza kadar iyi gideceği hissine kapılmak hatalar yapmamıza neden olur. Sonsuz bir saadet fikrinin rehavetine kapıldığımızdandır belki bu. Her şeyin değişmeden devam edeceğine olan ümitsiz ve acınası inancımızdandır… Genellikle çoğu kitap, film, dizi bu şekilde başlar değil mi? Bütün dünyaları başlarına yıkılır ve hayatlarında temel değişiklikler yaparlar. İlgi çekici bir konudur bu. Akıcıdır ve sürprizlerle doludur. Bazen her şeyin yolunda gittiği gösterilir, bütün karakterler mutludur ve düşünürüz ki “Kesin kötü bir şey olacak!”. Olur da…   Pek, nedir bu mutluluk, nasıl ulaşılır? Bir şeye sevinince mutlu olduğumuzu düşünürüz, tamam. Ama benim bahsettiğim bitmeyecek olan mutluluk. Ne zaman düzlüğe çıkacak işlerimiz? Ne zaman hayatın küçük ve tatsız sürprizleri bitecek? Gerçekten ne za